Danas se u Kotor moze uci kroz troja gradskih vrata od kojih su glavna Morska vrata koja su u danasnjem obliku poticu iz XVI vijeka. Izradjena su za vrijeme mletackog providura Bernarda Renijera. Nekada je more dopiralo sve do ulaza, odnosno do samih morskih vrata. Građena su u renesansno-baroknom stilu, o cemu svjedoce stub i luk u Bunjato tehnici. 
Sadasnja katedrala je trobrodna, nekoliko puta je renovirana, narocito nakon zemljotresa 1667. godine, kada su bili unisteni zvonici i dio fasade. Nakon zemljotresa, novi zvonici su izgradjeni u baroknom stilu. Narocitu paznju privlace rozete na fasadi koje su nekada bile romanicke, a danas su profilisane goticko-renesansnim motivima. Katedrala Svetog Tripuna posjeduje bogatu zbirku umjetnickih slika: Marina Lovrovog Dobricevica, Tripa Kokolje, Paola Veronezea, Verolima di Santa Kroce i drugih sjajnih umjetnika. U katedrali je i bogata kolekcija zlatnih i srebrnih relikvija, djela lokalnih majstora iz perioda od XIV do XVIII vijeka. Unutrasnjost katedrale oslikana je freskama koje su radili grcki majstori. Najznacajniji dio unutrasnje dekoracije je romanicko-goticki ciborijum iz XIV vijeka, koji se nalazi nad glavnim oltarom. Na zidu apside je Zlatna pala sa prikazom Hrista, Bogorodice, Svetog Jovana i Svetog Tripuna, kao i 16 drugih svetitelja. Rad je kotorskih zlatara iz XV vijeka. 
natpis na zapadnoj fasadi. Ovo je skromna jednobrodna crkva, ciji je glavni brod podijeljen na tri traveja, istovremeno jedina gradjevina u gradu koja nije pretrpjela znacajnija ostecenja tokom zemljotresa. Crkva Svetog Luke ubrzo nakon izgradnje oslikana je freskama, od kojih su ostali samo fragmenti na juznom zidu. Ikonostas crkve je djelo daskala Dimitrija, rodonacelnika Bokokotorske slikarske skole Rafailovic iz XVII vijeka. Ova crkva je nekada bila katolicka, ali je kasnije data na koriscenje pravoslavnim vjernicima. Crkva ima dva oltara - katolicki i pravoslavni. Pod u crkvi je sacinjen od nadgrobnih ploca na zajednickim grobnicama kotorskih gradjana, jer su se sve do 30-tih godina sahranjivanja obavljala u samoj crkvi . 
Poznata opera "Fantom" u Hotelu "Vardar"
Sinoc je u hotelu Vardar odrzana cuvena francuska opera "Fantom". Ova opera datira jos od 1911 godine i njena cuvena radnja o fanyomu koji zivi ispod opere i nevjerovatne ljubavi izmedju njega i poznate operske pjevacice ocarala je sinocne posjetioce.
Istorija opere "Fantom"
Covjek koji je stvorio Fantoma, Gaston Leroux francuski autor, je bio covjek opsjednut sa teatrom i pozornicom i cinilo se pravednim da posle dugog niza godina borbe, pisanja kolumni za gradske novine i velikog broja neuspjelih djela, ostavi svoj trag na literaturu sa svojim romanom o nevjerovatnoj epizodi u istoriji najvece francuske opere.
Iskreno govoreci, bila je potrebna magija pozornice, i umjetnost dramaturga da publiku familijarizuje sa Fantomom, ali Leroux je takodje uspio da uhvati na svojim stranicama i atmosferu vremena u kojima se radnja desavala - kasni 19 vijek kada je Francuskom vladalo vjeravanje u nadprirodno i u duhovni svijet.
O piscu
Rodjen u Parizu 1868 godine, Leroux je i sam interesantan kao i prica. Fotografi ga otkrivaju da je bio vrlo visok i gojazan covjek sa kosom zalizanom nazad i brkovim, koji je pratio modne trendove tog vremena. Bio je vrlo pompezan covjek i tvrdi je da njegova porodica vodi korijene od Vilijama Osvajaca.
Iako se njegova literaturna obrazovanost probijala na sam vrh njegove generacije, kada je njegov otac odlucio da bi trebao da postane advokat, Leroux se promijenio od energicnog ucenika do idealnog studenta. Teatar je ocito obuzimao svu njegovu mastu, i nije iznenadjujuce sto je posle zavrsenih studija nastavio da pise.
Smjer kretanja njegovog zivota je bio promijenjen kada je iznenada umro njegov otac i ostavio mu veliko bogatstvood skoro milion franaka. Ubrzo Laroux je napustio pravnu praksu i pianje i predao se porocima kockanja, poker je bio njegova omiljena igra. Za manje od godinu dana potrosi je svo svoje nasledje.
Sa nimalo potistenosti Leroux nalazi posao u L'Echo De Pariz 1890 gdje je bi zamoljen da kombinuje svoje znanje parava i ljubav prema teatru kao sudski reporter i kao drama kriticar. Kao investigacionom reporteru njegove novine su mu odobrile da otkriva neke od korimpiranih funkcionera i tako stekne ime u novinarstvu.
Ovaj pasos za avanture odveo ga je iz Finske, preko Italije, Egipta i Maroka, cesto se prerusavajuci kako bi bio u mogucnosti da prisustvuje dogadjajima iz prve ruke.
Njegovo zdravlje i prirodna zelja da se smiri sa svojom porodicom ucinile su da napusti posao novinara i postane novelista. 1907 godine, iskoristio je svoje divljenje prema Edgar Allan PoE i sir Arthur Conan Doyle, da stvori mladog detektiva, Joseph Rouletablle, koji je otkrio neresiv zlocin pocinjen u zakljucanoj sobi. Knjiga se zvala "Misterija zute sobe".
1911 godine objavio je "Fantoma opere", upoznajucu citaloce obajsnjavajuci im svoje vidjenje cudnih dogadjaja koje su se dogodile u poznatoj opri 1880 godine. Leroux objasnjava kako ispod opere postoje veliko jezero gdje se fantom krio medju skeletima nekih jadnika koji su bili ubijeni u celijama zatvora koji se nalazio na mjestu tadasnje opere.
Kniga nije dozivjela uspjeh, prodaja je bila razocaravajuca. Jedina publika koja je bila zainteresovana za Fantoma bila je generisana u serijalizaciji ove price u Francuskim, Engleskim i Americkim novinama u kojima su se nalazile i ilustracije Fantoma. Zahvaljujuci ovim serijalnim clancima Univerzal Pictures odlucuje da snimi film o Fantomu opere. Film je prvi put bio prikazan 1925 godine.
Tragicno, Leroux nije dozivio da vidi puni trijumf njegove opere, bio je prisutan u pozoriste kada se film prvi put prikazivao. On je u tom trenutku bio vrlo loseg zdravalja i umro je 15 Aprila 1927godine. Imao je 59 godina i napisao je preko 60 novela, od kojih ga nijedna nije ucinila bogatim. Danas kopije vecine njih nije moguce naci osim "Fantoma opere" i "Misterije zute sobe".
U ti cetvrtine vijeka njegovog postojanja "Fantom opere" je totalno bacio sjenku na svok tvorca, i u isto vrijeme postao poznat izraz u svakodnevnom zivotu. Kakav veliki osmjeh bi se nasao na licu bivseg zurnaliste i ljubitelja teatra nakon svih ovih godina.
Uspjeh opere
Mjuzikal je otoren u Her Majesty's Theatre 9 Oktobra 1986 godine sa Michaelom Crafordom i Sarom Brightman u glavnim ulogama i bilo je desetine produkcija od tada.
"Fanto opere" je dragulj u kruni The Really Useful Group's Copyrights. To je finansijski najuspjesniji mjuzikal svih vremena, sa prihodom od preko 5 milijardi dolara, cini Fantoma najuspjesnijom zabavnom avanturom svih vremena, nadmasujuci ne samo ostale scenske produkcije neego i popularne filmome kao sto je Titanik ( 1,2 milijarde ) i neke od popularnih blockbusterra kao sto su Lord of the Rings, Jurassic Park i Star Wars. Svjetska posjecenost je preko 80 miliona ljudi, opera je igrana preko 65 000 puta, u 25 zemalja. Osvojila je preko 50 teatar nagrada kao 7 Tony's, i trenutno je 8 produkcija sirom svijeta.
Filmska verzija "Fantoma opere" je ostvarena 2004 godine i rezirao je Joel Shumacher.
Nagrade
1986 LONDON Olivier Awards
- Performance in a Musical - Michael Craford
- Musical of the year
- Best Musical
- Audience award for Most Popular Show
- Best Theatre Prodiction
- Best Musical
- Leading Actor in a Musical - Michael Craford
- Featurd Actress in a Musical - Judy Cay
- Director - Hal Prince
- Sets - Maria Bjonson
- Costumes - Maria Bjonson
- Lighting - Andrew Bridge
- Best Directing - Hal Prince
- Actor in a Musical - Michael Craford
- Best Music - Andrew Webber
- Best Orchestration - David Cullen
- Best Scenery - Maria Bjonson
- Best Lighting - Andrew Bridge
- Best Musical
- Best Design - Maria Bjonson
- Best Actor - Michael Craford
- Best Actor - Michael Craford
- Best Sets - Maria Bjonson
- Best Lighting
- Mikael Samuelson
- Miscallaneous - The Phantom of the Opera
Scena 1 - The dress Rehealrsal of Hannibal
"Think of me"
Scena 2 - After the Gala
"Angel of Music"
Scena 3 - Christines Dressing Room
"The mirror"
Scena 4 - The Undergraund
"The Phantom of the Opera"
Scena 5 - Beyon the Lake
"The Music of the Night"
Scena 6 - Backstage
"Magical Lasso"
Scena 7 - The Manager's Office
"Notes"
Scena 8 - The Performance of Muto
"Poor Fool"
Scena 9 - The Roof of the Opera House
"All I Ask from You"
Нема коментара:
Постави коментар