Danas se u Kotor moze uci kroz troja gradskih vrata od kojih su glavna Morska vrata koja su u danasnjem obliku poticu iz XVI vijeka. Izradjena su za vrijeme mletackog providura Bernarda Renijera. Nekada je more dopiralo sve do ulaza, odnosno do samih morskih vrata. Građena su u renesansno-baroknom stilu, o cemu svjedoce stub i luk u Bunjato tehnici. 
Sadasnja katedrala je trobrodna, nekoliko puta je renovirana, narocito nakon zemljotresa 1667. godine, kada su bili unisteni zvonici i dio fasade. Nakon zemljotresa, novi zvonici su izgradjeni u baroknom stilu. Narocitu paznju privlace rozete na fasadi koje su nekada bile romanicke, a danas su profilisane goticko-renesansnim motivima. Katedrala Svetog Tripuna posjeduje bogatu zbirku umjetnickih slika: Marina Lovrovog Dobricevica, Tripa Kokolje, Paola Veronezea, Verolima di Santa Kroce i drugih sjajnih umjetnika. U katedrali je i bogata kolekcija zlatnih i srebrnih relikvija, djela lokalnih majstora iz perioda od XIV do XVIII vijeka. Unutrasnjost katedrale oslikana je freskama koje su radili grcki majstori. Najznacajniji dio unutrasnje dekoracije je romanicko-goticki ciborijum iz XIV vijeka, koji se nalazi nad glavnim oltarom. Na zidu apside je Zlatna pala sa prikazom Hrista, Bogorodice, Svetog Jovana i Svetog Tripuna, kao i 16 drugih svetitelja. Rad je kotorskih zlatara iz XV vijeka. 
natpis na zapadnoj fasadi. Ovo je skromna jednobrodna crkva, ciji je glavni brod podijeljen na tri traveja, istovremeno jedina gradjevina u gradu koja nije pretrpjela znacajnija ostecenja tokom zemljotresa. Crkva Svetog Luke ubrzo nakon izgradnje oslikana je freskama, od kojih su ostali samo fragmenti na juznom zidu. Ikonostas crkve je djelo daskala Dimitrija, rodonacelnika Bokokotorske slikarske skole Rafailovic iz XVII vijeka. Ova crkva je nekada bila katolicka, ali je kasnije data na koriscenje pravoslavnim vjernicima. Crkva ima dva oltara - katolicki i pravoslavni. Pod u crkvi je sacinjen od nadgrobnih ploca na zajednickim grobnicama kotorskih gradjana, jer su se sve do 30-tih godina sahranjivanja obavljala u samoj crkvi . 
Raznolokost i bogstvo podrucja Boke
Pravi je trenutak da se dobrim planom usmjeri proces koji ce uz omogucavanje razvoja sacuvati karakter Kostanjice i njenog kulturnog pejzaza
Izasla iz stampe publikacija „Kostanjica - prirodno i kulturno nasljedje" u izdanju nevladine organizacije EDZPEDITIO iz Kotora i Arhitektonskog fakulteta u Podgorici.
-Tokom rada na pripremi „Studije zastite graditeljskog nasljedja Kostanjice“ prikupljen je i obradjen veoma zanimljiv materijal o ovom do sada malo proucavanom naselju Boke Kotorske. Smatrajuci da sadrzaj ove zanimljive studije ne treba da ostane dostupan samo malom broju strucnjaka koji realizuju urbanisticki projekat Kostanjice, zeljeli smo da putem publikacije promovisemo vrijednosti i kulturni pejzaz Kostanjice siroj javnosti-kaze Aleksandra Kapetanovic,koordinator za kulturno nasljedje. 
Publikacija opisuje prirodne i kulturne vrijednosti naselje Kostanjica koje se nalazi u Bokokotorskom zalivu, u okviru Prirodnog i kulturno-istorijskog podrucja Kotora, koje je od 1979. godine upisano na UNESKO-vu Listu svjetskog nasljedja. Najveca vrijednost Kostanjice jeste njen sacuvani kulturni pejzaz koji cine: jedinstvena suma kestena i lovora, kaskadni terasasti vrtovi sa obradivim povrsinama i vocnjacima (na kojima su se jos u V vijeku nalazili vinogradi opatije Sv. Djordja i peraskih porodica) i grupacije tradicionalne arhitekture utkane u ovaj pejzaz. Ovakav karakteristican kulturni pejzaz predstavlja identitet Kostanjice, i doprinosi raznolikosti i bogatstvu podrucja Boke. 
Podrucje Kostanjice ostalo je do sada postedjeno nekontrolisane izgradnje. Pravi je trenutak da se dobrim planom usmjeri proces koji ce uz omogucavanje razvoja sacuvati karakter Kostanjice i njenog kulturnog pejzaza.
Nekontrolisan i neadekvatan razvoj moze dovesti do trajnog gubitka vrijednosti, ne samo Kostanjice, vec i cijelog UNESKO-vog podrucja. Iz tog razloga neophodno je integrisati principe zastite kulturnog pejzaza u politike razvoja i proces planiranja. Studije zastite graditeljskog nasljedja pojedinacnih naselja zasticenog prostora, u ovom slucaju Kostanjice su doprinos zastiti cjelokupnog podrucja, cuvanju i unaprijedjenju njegovih univerzalnih vrijednosti. 
Kao osnova za publikaciju koriscena je „Studija zastite graditeljskog nasljeda Kostanjice“. Studija, ciji je narucilac bila Opstina Kotor, radjena je za potrebe Izmjena i dopuna Detaljnog urbanistickog plana Kostanjice. Nosilac izrade studije je Arhitektonski fakultet u Podgorici. Rukovodilac radnog tima bio je doc. dr Ilija Lalosevic, dipl. inz. arh, konzervator-savjetnik, a saradnice Aleksandra Kapetanovic, dipl. inz. arh, konzervatorka i Biljana Gligoric, dipl. inz. arh. iz NVO EDZPEDITIO i Jelena Franovic, dipl. inz. pejzaz. arh.
Нема коментара:
Постави коментар